رواية زي الروايات بقلم نيرة وائل
المحتويات
العياط_ دا دا كان ماسك ايديها و فرحان دا قالي انه بيحبها
دلال_ اهدي يا مريم هتتعبي
مريم_ انا انا هروحله
بتكون لسه بتتحرك عشان تقوم لكن دلال بتوقفها
مريم بعياط _ اوعي يا دلال سبيني انا عايزة اروحله
بتهز دلال راسها بنفي وهي بټعيط _ مش هتروحي في حته و هتنسيه لازم تنسيه كفاية كدا بقا
دلال_ اشششش صوتك عالي اسكتي
مريم بصوت اعلى_ مش هسيبه يا دلال انا بحبه مش هسيبه
بتحط دلال ايديها على بوقها_ اسكتي اسكتي يا مريم خطيبك و اهله برا الحيطان ليها ودان يا مريم اسكتي
بتهز مريم راسها بنفي و بتتكلم بصوت مكتوم من ايد دلال_ لااااا
زي الاطفال و پتنهار من العياط
بتكون زهرة واقفة على الباب و دموعها نازله من اللي سمعته بتحط ايديها اللى بترتعش على بوقها عشان تكتم صوت شهاقتها بتجري على الحمام و بتقفل الباب و بتسند عليه و هي حاطة ايديها على قلبها
زهرة بعياط _ بس سيف بيحبني انا سيف مش بيحبها بيحبني انا انا وبس
اللهم صل وسلم على سيدنا محمد
بيكون احمد واقف في البلكونه وبتدخل نورا و في ايديها كوباية عصير
نورا بتوتر _ احمد
بيلتفت ليها و بينفخ دخان السېجارة في وشها بكل برود
بتمد ايديها بكوباية العصير_ اشرب دي عشان تهدي شويه
بيبصلها احمد بضيق و بياخدها منها
نورا_ متقلقش مريم هتبقى كويسه
مش بيرد عليها بتكون لسه هتمشي لكن بيوقفها صوت احمد
بتبصله بتوتر_ نعم
احمد_ هو في حاجه بين سيف و مريم!
نورا_ ايه اللي انت بتقوله دا
احمد بضيق_ نورا انتي صاحبتها واكيد عارفه عنها كل حاجه
نورا بسخرية_ دلوقتي بقيت صاحبتها و مفتكرتش اني صاحبتها وانت رايح تخطبها
احمد_ هو انتي ايه مفيش فايدة فيكي ليه مش عايزة تتقبلي الموضوع
بتبصله نورا و هي ماسكة دموعها بالعافيه
في اللحظة دي بتنزل دموعها و مش بتقدر تتحكم فيها و بتتكلم بعياط_ هو انت ازاي بالقسۏة دي ازاي مش بتراعي مشاعر اللي قدامك و سهل عليك تدوس على اي حد يا اخي انت قلبك دا ايه مفيش احساس خالص حسبي الله ونعم الوكيل فيك
مش بتستنى منه رد و بتسيبه و بتجري على تحت بتنزل الشارع و بتوقف تاكسي او ما بتركب بتسند راسها على الشباك بتعب بعد شوية بتبدأ تنتبه لكلمات الاغنية اللي السواق مشغلها بتحس ان كل ڪلمة في الاغنية بتوصف حالتها و بټعيط معاها
معقول ڪدا عادي و سهل عليڪ تظلم فيااا
و دا قلبڪ ايه اصلي ماشوفتش عندڪ احساس
ازاي في الدنيا في ناس ڪدا قاسېة و مؤذية
انا شوفت ڪتير منڪ ياللي عليا استقويت
وانت مبطلتش توجعني و ما استڪفيت
بتنام ازاي و انت يا ساتر مليان جبروت
الله لا يسامحڪ على جرحڪ ولا ڪسرڪ ليا
الصبر جميل و اهو بڪرة تشوف و يجيلڪ يوم
و الوقت ڪفيل
هيجيب حقي دي دعوة مظلوم ودعيتها عليڪ
من قلبي بقيت ڪارهاڪ بضمير
داين ف تدان
___________________________
استغفر الله العظيم واتوب اليه
بيكونوا كلهم قاعدين فى الصالون بتطلع دلال من عند مريم و بيقف احمد بلفهة اول ما بيشوفها
_مريم عاملة ايه دلوقتي ممكن ادخلها
دلال_ كويسه بس نامت ابقي تعالى اطمن عليها بكرة
بيرد والد احمد_ حمدالله على سلامتها يلا بينا يا احمد و بكرة نبقى نيجي كلنا نطمن عليها
احمد_ تمام
بياخد احمد عيلته و بيمشوا
زهرة_ طيب انا كمان همشي و انشاء الله بكرة اجيلها سيف مش هتوصلني
سيف_ هااا اه طبعا
زهرة_ طيب يلا
نيرة وائل
سيف بتوتر_ طيب انا نسيت موبايلي في الاوضه جوا هروح اجيبه ثواني
بيمشي بسرعة على جوا لكنه بيروح ناحية اوضة مريم بيتلفت حواليه وهو بيتأكد انه مفيش حد وراه بيدخل الاوضة و بيقرب منها بيشغل نور الاباچورة و بيبصلها بحزن بيملس على شعرها و
متابعة القراءة
