هاجر

زين وكان هيقومله لولا احمد اللى ماسكه وبيضحك 
حسين بابتسامة  انا عن نفسى مش هتلاقى ليها راجل يصونها ويسعدها زيك من قبل ما اعرف انك قريبنا فأنت صاحب احمد ابنى و هوا صحبته كلهم بسم الله ما شاء محترمين ومتربيين بس الرأى برده يرجع لعروستنا 
اتكسفت نهاد ونزلت وشها فى الأرض 
حسين  ايه رأيك يا بنتى 

نهاد  اللى تشوفه انت وزين يا عمى 
حسين  اهم حاجة انتى موافقة 
هزت دماغها بكسوف ولمياء وهاجر جنبها بيحضنوها 
حسين  وانت يا زين يا ابنى 
زين  انا مش هقول رأى فى الموضوع غير لنا اعرف رأيك فى موضوعى انا اللى مبينلوش وش من قفا ده 
أحمد  عند أمك 
أخد باله أنهم قاعدين مع العيلة فبص لهناء  اسف يا طنط مقصدش حاجة 
هناء بابتسامة  ولا يهمك يا حبيبى 
فتحية  ما شاء الله على ابنى بيبينلى انى مربتش 
ايمان  هما متعودين على كلامهم مع بعض واخدين على أنهم يتكلموا براحتهم 
زين  ماهو انا مش متحرك من هنا غير لما اعرف انتو موافقين ولا لا موافقين على خيرة الله ونتجوز والدنيا تبقى زى الفل مش موافقين هخطفها واتجوزها برده
حسين  استهدى بس بالله يا ابنى 
زين  انا هادى اهو ابنك اللى بيعصبنى 
حسين  هستأذنكم بس هاخد هاجر اقولها كلمتين 
قامت هاجر وخرجت وراه وراحوا فى الصالة وهيا بعيد شوية عنهم محدش يقدر يسمعهم 
حسين  تتعالى يا هاجر يا بنتى اقعدى جنبى 
قعدت هاجر وهى ساكتة 
حسين  شوفى يا بنتى زين طالب ايدك منى ومش من دلوقتى بس لا هوا فاتحنى فى الموضوع من زمان بس مرضاش يخلينى اقولك لا أنا ولا احمد الا لما تفوقى وترجعى لحياتك تانى وقالى إنه هيفضل مستنى يعرف رأيك قبلنا كلنا ودى حاجة أنا احترمتها فيه وهوا ابن أصول وأهله ناس شابهنا وانا معاشرهم وعارفهم فمن ناحيتى ليه القبول لكن أنا عايز أيمع منك انتى موافقة ولا لا 
هاجر بكسوف  هوا الموضوع جه فجأة وانا متلخبطة انتو علطول بترفضوا من بره لبره 
حسين  شوفى على الرغم من اللى احمد كان بيعمله والعرسان اللى بيطفشها بس عشان كان شايف إن مفيش واحد منهم يستاهلك وانتى غالية عندنا يا هاجر منقدرش نفرط فيكى بسهولة كده لاى حد لازم اللى ياخدك يكون شاريكى وبيحبك 
وزين راجل يعتمد عليه وشاريكى 
هاجر  ط طيب سيبنى أصلى استخارة وارد على حضرتك 
حسين  براحتك يا حبيبتى
هاجر  انا محروحة ادخل تانى فهروح اوضتى 
راحت هاجر اوضتها و حسين راحلهم و أول ما دخل من الباب
زين  ها يا عمى ابعت أجيب المأذون 
أحمد  ايه حيلك حيلك مأذون ايه هوا احنا لسه وافقنا 
زين  موافقين إن شاء الله متقاطعش انت ها مقولتليش يا عمى 
حسين  هتصلى استخارة و أرد عليك 
زين  ماشى انا معاك للنهاية 
محمد  طب انا نظامى ايه 
زين  ايه رأيك انك هتفضل مستنى معايا لحد ما اعرف انا نظامى ايه 
الفصل السابع عشر
ىرواية وقعت فى مچنونة 17 
زين  ايه رأيك انك هتفضل مستنى لحد ما أعرف أنا نظامى ايه 
محمد وقف  لا ده ظلم 
زين و هو بيحط رجل على رجل بهزار  كلمة كمان او اعتراض منك و أقولك مش موافق
محمد وهو بيقعد بنرفزة  ربنا عالمفترى 
زين  بتقول حاجة يا ابن خالتى 
محمد بغيظ مكتوم وبيحاول يرسم بابتسامة على وشه  ههه هوا أنا أقدر أقول حاجة برده 
زين  ربنا يكلمك بعقلك 
أحمد و هو بيقلد زين زى ما عمل مع محمد  طيب بقولك يا انت التانى 
زين  خير 
أحمد  ما تلم الدور بدل ما ارزعك واحدة مش موافق زيه و اخليكوا تمشوا تكلموا نفسكم 
زين  ولا تهز فيا شعراية
أحمد  ابقى قابلني لو انا وافقت عليك 
زين ميل عليه  صدقنى موافقتك متهمنيش عشان كده كده محدش هياخدها غيرى 
أحمد  عندها 
ضحك محمد عليهم 
لفله زين  اضحك والله لطلعه عليك بس الصبر 
محمد  جرى يا ابو نسب هوا الواحد ميعرفش يهزر معاك ابدا 
فضل محمد وأحمد و زين فى نقار مع بعض وكل واحد واقف للتانى على كلمة والباقى بيتفرجوا عليهم ويضحكوا 
كانت لمياء ونهاد دخلوا لهاجر جوه الأوضة وهناء و فتحية و ايمان سابوا الرجالة مع بعضها وخرجوا قعدوا وسط العيال الصغننة 
فى أوضة هاجر 
لمياء  مدخلتيش ليه مع بابا 
هاجر بكسوف  هدخل ازاى يعنى وكله قاعد
وطت صوتها وقالت  و زين كمان قاعد
لمياء  ومالك موطيه صوتك اوى كده ليه 
هاجر  انا وطيت حاجة ما انا بتكلم عادى اهو 
لمياء  اممممم 
هاجر  ايه اممم دى وانتى التانية مفيش عندك كلمة 
نهاد بابتسامة  تؤ
هاجر  ومالك مبتسمة كده ليه يا اختى 
نهاد  مبسوطة 
هاجر  اه صحيح ده انتى طلبوا ايديكى بره ألا ما سمعت ليكى صوت اعتراض أو استنوا هفكر طيب اصلى استخارة
نهاد  هوا كان فتح كلام مع ماما و زين قبل كده بس من ساعة ما زين كان اټصاب و قفلوا عالموضوع و رجع محمد فتح الكلام تانى مع زين 
لمياء  شكلوا استغل الموقف انهارده وقال يضرب عصفورين بحجر واحد منها يحط زين قدام الأمر الواقع و بابا قاعد عشان ياخد الموافقة وانه اتكلم فى الوقت الصح 
هاجر  هييييييح الحب وسنينه 
وسعيلى انتى و هيا خلونى اروح الشرب 
لمياء  انا جيبه الماية معايا عالتربيزة أهى
هاجر  و هجيب أكل عشان جعانة وكده 
لمياء  عالتربيزة جنب الكوباية هناك سندوتشات 
بصتلها هاجر بغيظ 
لمياء  متحاوليش تتهربى منى عشان طرقك وحفظاها
رجعت قعدت عالسرير تانى وهى بتضربهم بالمخدة 
نهاد  ااااه طيب انا مالى بتضربينى ليه 
هاجر  افترااا 
قعدت لمياء تضحك عليهم 
بصتلها هاجر  طيب ايه رايك انى مش هحكيلك حاجة 
لمياء  ده انا لمونة حبيبتك هتخبى عليا برده 
هاجر  انا معرفش اتكلم وأشرح على معدة فاضية 
لمياء  ايوة يعنى اعمل ايه 
هاجر  انتى وكرمك
لمياء  اتمسى و قولى يا مسى وكلى السندويتشات اللى عملتها واحكى
هاجر  وانا إللى فكرتك هتدخلى عليا ب بطاية و لا حلة محشى 
لمياء  كلى يا هاجر وانتى ساكتة 
مدت إيدها وشدت ساندوتش واكلت منه و هى بتبصلها بغيظ 
نهاد بضحك  انتو كده علطول 
لمياء  دى كانت بتورينى النجوم فى عز الضهر لما كنا فى المستشفى 
هاجر  اااه يعنى جاية تستفردى بيا 
و فضلوا يهزروا ويضحكوا مع بعض 
نرجع لورا شوية بالأحداث فى بيت زين 
كانت هناء قاعدة قدام التليفزيون و بيلعب حواليها نور ونهاد و زين فى المطبخ 
زين بهمس  يعنى افاتحها فى الكلام ازاى 
نهاد  عادى روح قاعد قدامها وقولها يا ماما انا قررت اتجوز 
مسك الزين المقلاية إللى جنبه  اهبدك بيها في راسك وارتاح 
ما تفتحى مخك معايا انا عاوز اعرف اقولها ازاى انى عاوز اتقدم لهاجر
نهاد وهى بتفكر  تصدق صح 
زين  شوفى ازاى 
نهاد و هى بتسند عالرخامة الموضوع حساس برده 
زين  كلك نظر 
شدت العصير اللى جنبها و بدأت تشرب  لا والكلام فيه عالوتر الحساس يعنى محتاج داخلة كده إللى هيا إللى هيا بتكون عاملة زى 
ما تفكر معايا يا زين الاه
زين  افضحينا بصوتك ده افضحينا يلا ابو اللى ياخد رأيك فى حاجة ويستشريك
نهاد  هنبتديها غلط خلى فى علمك انا بكلمة منى اوقفلك الجوازة دى 
زين جرى وراها و وطى جاب الشبشب ولقها بيه 
نهاد ااااه وممكن أصلحها و أوفق راسين فى الحلال برده 
يا باى عليك دايما متسرع كده متحبش تسمع الكلام لاخره
زين  يعنى اقول ايه لماما دلوقتى 
نهاد  مش عارفه 
زين  غورى من قدامى يا نهاد
هناء من بره  يا نهاد 
نهاد